in

Nadchodzi premiera spektaklu “Kapitan Żbik i żółty saturator”

Warszawianki i Warszawiacy! Krajanki i Krajanie! Weterani stania w kolejkach i ci którzy wszędzie bez kolejki, entuzjaści rozwiązywania kryminalnych zagadek a w szczególności… amatorzy wody z sokiem prosto z saturatora. Jest sprawa, jest afera! Zadziałały reakcyjne siły wrogie naszemu krajowi! Stolica zagrożona! Kto pomoże nam odnaleźć przestępcę i zapobiec katastrofie? Nie martwcie się! Polski James Bond, kapitan Żbik zgłasza gotowość do akcji. W przeprowadzeniu śledztwa wspierać go będzie dzielna porucznik Ola. A wszystko to w rozśpiewanej i roztańczonej Warszawie lat 70., stolicy koszul nonajron i społecznych akcji zbiórek makulatury, mieście, gdzie tylko co jakiś czas „rzucają” do sklepu pomarańcze, ale fantazja i przedsiębiorczość rodaków ubarwia rzeczywistość. Czy kapitan Żbik i porucznik Ola śpiewająco rozwiążą kolejną zagadkę?

Już 29 lutego 2020 roku na deski Teatru Syrena trafi spektakl Kapitan Żbik i żółty saturator w reżyserii Wojciecha Kościelniaka.

Kapitan Żbik i żółty saturator
Spektakl, który powstaje specjalnie na zamówienie Teatru Syrena oparty jest o jeden z najpopularniejszych polskich komiksów o kapitanie Żbiku (wersja oryginalna komiksu ukazywała się w latach 1968-1982). Licencja na wykorzystanie w spektaklu postaci kapitana Żbika została pozyskana od Władysława Krupki, zmarłego niedawno twórcy tego kultowego dla pokolenia 40. I 50.-latków bohatera. Koncepcję i scenariusz całości stworzył, inspirując się w epizodach historiami prawdziwych postaci, Wojciech Kościelniak, jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów teatralnych i twórców musicalowych. Pełnowymiarowy, dwuaktowy musical będzie nie tylko czystą rozrywką, ale posiadać będzie niezaprzeczalny walor poznawczy. W umiejętny i atrakcyjny dla widza w każdym wieku sposób ukaże Warszawę lat 70. nie tylko od strony architektury, topografii i sztafażu (Rotunda, Plac Unii Lubelskiej, dom towarowy WARS czy Pałac Kultury i Nauki etc), ale także, a nawet przede wszystkim, od strony realiów PRL-owskiej rzeczywistości. Pojawią się, zapomniane już przez młodsze pokolenie przedmioty, wydarzenia i mechanizmy, jak samochód Warszawa, magnetofon Grundig, czy saturatory niegdyś wszechobecne na ulicach miast, klasodrużyny, zbiórki makulatury w czynie społecznym, odgórnie ustalane ceny usług etc., co pozwoli przybliżyć życie codzienne w latach 70. młodszym odbiorcom. Dodatkowo przed oczami widza przewinie się cała plejada archetypicznych warszawskich postaci: od wygadanego warszawskiego taksówkarza, po potrafiącą sobie radzić w niełatwej rzeczywistości rezolutną Marzenkę. Autor nie tylko wykorzystuje w scenariuszu narrację typową dla epoki lat 70., ale umiejętnie wplata do akcji nawiązania do światowej literatury i mitologii (np. mit o Dejanirze) sprawiając, że całość uzyskuje ponadczasowy charakter.

Wizualnie spektakl będzie zachowywać „kreskę” charakterystyczną dla komiksów z Kapitanem Żbikiem – tak jak malował to Grzegorz Rosiński w pierwszych zeszytach tej serii, a scenografia zachowa elementy typowe dla tego gatunku z umieszczeniem postaci w scenograficznych okienkach, jak w komiksie, czy z wykorzystaniem komiksowych, dialogowych dymków. Konwencja spektaklu stylistyką z kolei nawiąże do filmu „Hotel Budapest”, co będzie widoczne w kompozycji obrazów, grze aktorskiej, kolorystyce, kostiumach, reżyserii, scenografii i choreografii. Dynamiczną muzykę nawiązującą do modnych trendów lat 70-tych, takich jak: rock, pop, disco itp., czasem ilustracyjną, czasem będącą motorem akcji, na potrzeby tego musicalu skomponował pianista jazzowy, kompozytor i aranżer Mariusz Obijalski. Co ważne, twórcy musicalu przyjęli założenie stworzenia spektaklu, który nie próbuje stygmatyzować ludzi epoki lat 70., czy „ubierać” tamte czasy w kostium pastiszu czy satyry, ale pokazać tęsknotę dawnych pokoleń za życiem pełnym wolności i barw, którego odbiciem jest główny bohater, polski James Bond, czyli tytułowy kapitan Żbik.

Tekst, teksty piosenek i reżyseria: Wojciech Kościelniak
Muzyka: Mariusz Obijalski
Kierownictwo muzyczne: Tomasz Filipczak
Scenografia i kostiumy: Anna Chadaj
Choreografia: Ewelina Adamska-Porczyk
Współpraca choreograficzna: Krzysztof Tyszko
polska prapremiera: 29 lutego 2020
Obsada:

Kapitan Żbik: Maciej Maciejewski, Łukasz Szczepanik
Porucznik Ola: Iga Rudnicka, Ada Szczepaniak
Manfred Steif: Albert Osik, Tomasz Więcek
Kasia: Barbara Garstka, Karolina Gwóźdź
Danuta: Ewelina Adamska-Porczyk, Adrianna Dorociak
Kuba: Maciej Dybowski, Michał Juraszek
Wilhelm: Krzysztof Żabka
Marzena: Karolina Szeptycka, Anna Terpiłowska
Barbara: Barbara Melzer, Katarzyna Walczak
Ryszard: Marek Grabiniok, Grzegorz Pierczyński
Zuza: Marta Parzychowska
Tancerze: Sara Kaźmierska, Joanna Kierzkowska, Anna Pacocha, Dariusz Kowalewski, Krzysztof Tyszko, Damian Zawadzki, Tomasz Ziółek

Doktorant w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Szczecińskim. Redaktor „Zeszytów Komiksowych”. Publikował m.in. w „Pograniczach”, „Midraszu”, „Odrze”, „Fabulariach” i „Tyglu Kultury”. Specjalista ds. projektów edukacyjnych Stowarzyszenia POP-ART.

Pałacowy Uniwersytet Fantastyczny – 4. edycja

Chilling Adventures of Sabrina. Sezon na czarownice [Recenzja]