Agnieszka T
Przysłowiowym “rzutem na taśmę” udało mi się odwiedzić, w ostatnich dniach jej istnienia, zakończoną już wystawę oryginalnych plansz i pasków komiksowych z Tytusem, Romkiem i A`Tomkiem autorstwa Henryka Jerzego Chmielewskiego – Papcia Chmiela. A gdzie ta wystawa, oczywiście w Krakowie przy ulicy Sarego 7, czyli w Fundacji Muzeum Komiksu.
Papcio Chmiel, niestety za życia nie doczekał upamiętnienia w przestrzeni miasta Krakowa, ale obecnie jest tam skwer jego imienia. A od 1 grudnia 2023 r., z okazji wernisażu wystawy, również ławeczka literacka na Plantach na rogu ulic Sarego i św. Gertrudy.
Na wystawie w Muzeum Komiksu prezentowanych było 14 oryginalnych plansz i pasków komiksowych stworzonych dla “Świata Młodych” w latach 60. XX wieku, jaki i te publikowane w “Gazecie Wyborczej” w latach 90. XX wieku. Prezentowane prace pochodzą z prywatnych kolekcji: Wojciecha Łowickiego i Wojciecha Jamy. Zostały one sprezentowane kolekcjonerom przez autora. Po wystawie oprowadzał mnie Artur Wabik.
Jednym z kilku impulsów do powstania wystawy było wydanie Tytusopedii, czyli kompletnego wydania wszystkich historii z Tytusem, Romkiem i A`Tomkiem publikowanych na łamach “Świata Młodych” i nie tylko. To łącznie ponad 1000 stron komiksów. Początkowy pomysł przerysowania, na potrzeby Tytusopedii starych rysunków, zaowocował zmianami widocznymi w częściowo zmienionych rysunkach lub dialogach. Największe zmiany Papcio Chmiel wprowadzał w latach 80. XX w. na planszach, które powstały 20 lat wcześniej.
Na wystawie można było również zobaczyć, jak czarnobiałe plansze były kolorowane na potrzeby publikacji w gazecie i jak zostały wyczyszczone i poprawione do wydania w Tytusopedii (kolor dodawany w druku nie zawsze pokrywał się z konturem postaci, lub tylko częściowo wypełniał plansze).
Ostatnie paski, jakie można było zobaczyć to te publikowane w “Gazecie Wyborczej”. Ich tematyka była już bardziej publicystyczna i nawiązywała do zmian zachodzących w tym czasie np. nowy podział terytorialny.
Jednak to, co najbardziej było widoczne przy takim zestawieniu prac, to zmiana stylu rysunku. Najbardziej widać to na przykładzie wyglądu futra Tytusa. Takie zestawienie prac było fajnym podsumowaniem i jednocześnie przeglądem Tytusa, Romka i A`Tomka i ich ewolucji na przestrzeni “dziejów”
Ale wystawa to nie wszystko. Pan Artur przybliżył mi również zakres działalności Fundacji Muzeum Komiksu.
Muzeum istnieje od ponad dwóch lat. Rocznie organizuje około sześciu wystaw. Ta właśnie zakończona była piętnastą. Pomieszczenia Muzeum to sala wystawowa i czytelnia. W tej ostatniej prowadzone są między innymi zajęcia z przedmiotu historia komiksu dla studentów Instytutu Sztuki i Designu Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Miałam okazję zapoznać się ze zbiorami tam zgromadzonymi. Jest to około 600 książek popularnonaukowych i naukowych o komiksie i około 6000 czasopism, z których najstarsze są z lat 50. XIX wieku. Cała kolekcja Muzeum to około 40 000 obiektów (są wśród nich: oryginalne plansze komiksowe, figurki postaci z komiksów np. Pat i Pataszon, paski komiksowe, okładki do komiksów). Czasopisma dostępne w czytelni to między innymi Nowa fantastyka, Świerszczyk, Miś, Przekrój i wiele innych. Zbiory wykorzystywane są w celach edukacyjnych i mają popularyzować komiks jako medium.
Od 31 stycznia w siedzibie Fundacji Muzeum Komiksu jest już nowa wystawa.
Tym razem są to plansze do komiksu Kiedyś będzie pięknie inaugurującego serię “W(y)kluczenia”, opowiadającą o życiu osób z grup mniejszościowych. Seria realizowana jest przez Fundację Muzeum Komiksu we współpracy z Krakowskim Biurem Festiwalowym, ze środków przyznanych przez Konsulat Generalny USA w Krakowie.
Niedługo recenzja na naszej stronie.
Polecam, odwiedzajcie to fantastyczne i fascynujące miejsce w Krakowie, a Panu Arturowi bardzo dziękuję za wspaniałe spotkanie i poświęcony czas.
Pingback:Kiedyś będzie pięknie. [recenzja komiksu] – BETONiarka.net