Cyberpunk 2077: XOXO [recenzja]

Cyberpunk 2077: XOXO autorstwa Bartosza Sztybora i Jakuba Rebelki to kolejna odsłona komiksów z uniwersum popularnej gry CD Projekt Red, osadzona w pełnym przemocy i dystopijnym Night City.

Opis wydawcy:
Tylko dwie rzeczy potrafią zatrzymać bicie serca: miłość i śmierć. Wojny gangów w Night City trwają w najlepsze, Maelstrom atakuje Moxy. Cel: przejąć ładunek wart niemało eurodolców. Rozpętuje się krwawa jatka, w trakcie której jeden z żołnierzy Maelstromu spotyka kogoś, dla kogo mógłby rzucić wszystko. W jego oczach pojawia się iskra, oddech przyspiesza, zapomina o niebezpieczeństwie – nigdy wcześniej nie poznał nikogo takiego jak ona… 

Album zawiera zeszyty #1–4 miniserii „Cyberpunk 2077: XOXO”.

Historia skupia się na brutalnej rywalizacji gangów, w której jeden z członków Maelstromu staje przed moralnym dylematem, gdy spotyka kogoś wyjątkowego. Motyw miłości i zdrady, tak istotny dla cyberpunkowej estetyki, przenika fabułę, nadając jej emocjonalny wydźwięk.

Scenariusz Sztybora wyróżnia się zręcznym połączeniem akcji z elementami romantycznymi, co daje oryginalny wgląd w brutalność świata przyszłości. Jego umiejętność prowadzenia dynamicznej narracji współgra z wizją artystyczną Rebelki, którego kreska jest pełna szczegółów i groteskowej ekspresji. Rysunki oddają atmosferę Night City, w którym każdy detal – od neonowych świateł po przerażające oblicza postaci – kreuje wciągający obraz miasta pełnego napięć i kontrastów.

Cechą szczególną komiksu jest głębsze spojrzenie na ludzkie emocje ukryte pod warstwą cybernetycznych implantów i gangsterskich relacji. Sztybor umiejętnie wplata psychologię postaci, ukazując, że nawet w świecie rządzonym przez chciwość i przemoc, można znaleźć odruchy ludzkiej słabości i nadziei. Rebelka z kolei posługuje się mroczną paletą barw, która podkreśla nihilistyczną estetykę komiksu, a także akcentuje przemoc i chaos Night City.

Pod względem kompozycji wizualnej Rebelka wprowadza dynamiczne kadry, które potęgują wrażenie szybkiej akcji. Jego ilustracje są pełne symboliki i charakterystycznych zniekształceń, co podkreśla dystopijną naturę fabuły.

Pomimo licznych zalet, „XOXO” nie jest pozbawiony drobnych mankamentów. Chwilami narracja zdaje się być zbyt szybka, a motywacje niektórych postaci mogą wydawać się uproszczone. Niemniej, komiks zachowuje równowagę między akcją a momentami refleksji, co czyni go interesującą pozycją dla fanów zarówno cyberpunku, jak i dramatów psychologicznych.

Cyberpunk 2077: XOXO to udana próba uchwycenia esencji świata cyberpunku, gdzie miłość i śmierć stają się nierozerwalnie splecione. Sztybor i Rebelka tworzą opowieść pełną intensywności i estetycznej surowości, która przypadnie do gustu fanom uniwersum oraz miłośnikom nietuzinkowych historii wizualnych. To dzieło, które pokazuje, że nawet w cieniu neonów i przemocy, można znaleźć iskierkę człowieczeństwa.

Recenzja powstała dzięki współpracy reklamowej z Wydawnictwem Egmont.