Trzy siostry — recenzja komiksu i rozmowa z autorką

„Trzy siostry” Anny Poszepczyńskiej to bardzo mocny debiut, może nawet debiut roku 2023 w polskim komiksie (przynajmniej tym drukowanym).

Trzy młodziutkie dziewczyny zostają osierocone. Są na tyle dorosłe, by poradzić sobie same, ale sytuację komplikuje fakt, że najmłodsza cierpi na nieuleczalną chorobę uniemożliwiającą jej samodzielną egzystencję. Dwie starsze się nią zajmują, ale nie jest to łatwe wezwanie dla osób całkowicie zdanych na siebie…

Jednak to nie choroba wychodzi tu na pierwszy plan. Głównym tematem są relacje między dziewczynami, ich inne postrzeganie swojej roli w życiu najmłodszej z nich oraz, niestety, paskudna postawa społeczeństwa…

Autorka prowadzi narrację z punktu widzenia uważnej obserwatorki. Opisana w komiksie choroba nie istnieje, historia nie jest oparta na faktach, ale jest prawdopodobna, bo mogłaby być uwspólnionym doświadczeniem różnych osób opiekujących się osobami z niepełnosprawnościami. Opowieść, stosunkowo krótka jak na mnogość poruszanych wątków, pędzi przez nie pozbawiając osoby czytające tchu, ale napełniając sporą dawką refleksji i rozważań.

Najważniejsze w komiksie są emocje bohaterek, co doskonale podkreśla mangowa, ekspresyjna kreska, na którą zdecydowała się rysowniczka. Nie odbiera ona jednak tej historii swojskości, pozostawia ją osadzoną tu i teraz, bardzo realistyczną.

Lektura trudna i ważna, warto. Polecam także rozmowę, którą przeprowadziłam niedawno z autorką.