Arnold Woliński
W ilu odsłonach można malować dziewczynę w hełmie i/lub z papierosem w ustach? Brian M. Viveros udowadnia, że w wielu!
Prace tego znanego na całym świecie artysty przedstawiające kobiety są niewątpliwie ciekawą kreacją artystyczną. Są to bardzo szczegółowe obrazy przedstawiające buntownicze ślicznotki. Przywołują na myśl walkę lub chwile po zwycięskiej potyczce. Piękne, a zarazem barbarzyńskie, czerpią z potęgi kobiecości, jej uroku i mocy. Są wojowniczkami, ocalałymi z bitwy, drobiazgowo pokazanymi jako nieskazitelnie i pełne urody lub po prostu zakrwawione i brudne, by przypomnieć nam, jak potężnymi są przeciwniczkami, których nie należy lekceważyć.
Hiperrealistyczne portrety artysty dostarczają nam bohaterek, wyłaniających się triumfalnie z bitwy, z papierosami zakotwiczonymi w rozchylonych ustach, które tatuażami i ranami skutecznie rywalizują z każdym innym żołnierzem mężczyzną. Są stalowymi, twardymi zwyciężczyniami. Prace Viverosa wznoszą ikonografię femme fatale na wyżyny artyzmu.
Arsenał tego technicznego perfekcjonisty to: olej, aerograf, akryl i farby atramentowe. Kolory Briana Viverosa są nasycone pigmentem, jasne i pełne głębi, a kompozycje są przejmujące i proste. Artysta ma tendencję do skupiania się na punktach centralnych, takich jak oczy, usta i skóra, przekazując subtelność drobnej ekspresji i siłę spojrzenia. Jego obrazy przypominają filmowe plakaty z pulpowych filmów wojennych.
Początki kariery Viverosa to jego udział w dużej wystawie grupowej w Szwajcarii w 1997 roku zatytułowanej: The Art of Porn, w której wystawił się on u boku znanego laureata nagrody artystycznej i akademickiej H.R. Gigera. Od tego czasu prace Viverosa były często wystawiane w Ameryce Północnej i Europie oraz prezentowane na licznych międzynarodowych targach sztuki. Obrazy Briana M. Viverosa są też często publikowane w druku. Jego prace znalazły się w wielu książkach i czasopismach.
Oprócz charakterystycznych kobiecych portretów Brian M. Viveros tworzy również film. Jego krótkometrażowa Dislandia, którą debiutował jako filmowiec w 2005 roku eksploruje zdewastowany, senny świat młodej dziewczyny. Surrealistyczna psychodrama przepełniona jest obrazami od dziwacznych do symbolicznych i eksponuje delikatny erotyzm. Podobnie Southern z 2008, pierwszy pełnometrażowy surrealistyczny film Viverosa, jest wysoce stylizowaną eksploracją pierwotnych impulsów, niepokojącego erotyzmu i przemocy. Inne jego filmy to: Tercio De Muerte i Mniejsze tajemnice eleuzyjskie. Filmowa twórczość Viverosa, podobnie jak jego malarstwo, oddaje coś symbolicznego, niesamowicie niepokojącego, płynącego z głębi naszej napiętej psychiki, co jednocześnie zachwyca nas uwodzicielską chęcią poszukiwania.
