in , ,

Wróg Wewnętrzny – Dark Heresy – 2. edycja [Recenzja]

Nie tak dawno omawiałem podręcznik zasad głównych do gry fabularnej Dark Heresy – 2. edycja recenzja tutaj), której akcja ma miejsce w przepastnym uniwersum Warhammera 40 000.
Dzisiaj Waszą uwagę chciałbym przykuć na jednym z dodatków, jakie ten system otrzymał.
Mowa o Wróg Wewnętrzny.

Rozszerzenie to zapewnia graczom nowe światy macierzyste, tła, role, umiejętności i sprzęt.
Skupia się przede wszystkim  na jednym z trzech głównych Ordos Inkwizycji, a mianowicie Ordo Hereticus znanym również jako Łowcy Czarownic.
Jest to gałąź Inkwizycji zajmująca się przede wszystkim badaniem i eliminacją zagrożeń dla Imperium, które pochodzą z samej ludzkości, w przeciwieństwie do Demonów polowanych przez Ordo Malleus i Obcych których tropem podąża Ordo Xenos. W związku z tym głównymi celami Ordo Hereticus są kulty, recydywiści, wiedźmy, mutanci, niesankcjonowani psionicy, renegaci i zdrajcy.
Biorąc pod uwagę duży obszar Imperium i ilość zamieszkałych światów w jego ramach, Łowcy Czarownic mają ręce pełne roboty. Gracze mają możliwość wcielić się w Akolitów tej uświęconej organizacji i korzystać z jej zasobów a omawiany tu dodatek, pozwoli Mistrzom Gry poprowadzić klimatyczne sesje.
Podręcznik stanowi bardzo obszerne źródło informacji o funkcjonowaniu wspomnianego Ordo oraz o działalności Heretyków i jakie niebezpieczeństwa dla obywateli Imperium stanowią. Jest przytoczonych sporo przykładów, które Mistrzów Gry na pewno natchną do rozpisania emocjonujących fabuł do przyszłych sesji.

Całe rozszerzenie skupia się na sektorze Askellon.
Askellon to starożytny region położony w nieoświeconej głębi przestrzeni w Segmentum Obscurus. Historia tego sektora poprzedza powstanie samego Imperium , a jego historia pełna jest tajemnic i kłamstw, które splamiły każde zamieszkujące go pokolenie.
Kiedyś sektor ten był potężny. Zamieszkująca jego światy ludzkość żyła w dostatku, armie były silne a floty wiecznie zwycięskie. Z szeregów jego klas rządzących wyrośli wszelkiego rodzaju bohaterowie, od świętych po uczonych. Jednak ci wielcy ludzie niezmiennie upadli zbyt wcześnie lub w momencie triumfu zboczyli ze ścieżki sprawiedliwych. Niektórzy popadli w szaleństwo, inni w pychę, czasami potępiając całe światy. Inni zginęli z powodu hańby i porażki, a ich imiona na zawsze zostały wymazane z kronik wielkich historii Imperium.
Jakby potęgując nieszczęścia, sektor zostaje dotknięty pozornie niekończącą się Burzą Osnowy – znaną jako Pandemonium – która narasta i słabnie przez tysiąclecia, ale z każdym mijającym pokoleniem staje się coraz bardziej intensywna i niebezpieczna.
To w tym niebezpiecznym sektorze Imperium przyjdzie graczom wcielić się w Akolitów Inkwizycji i stawić czoła wszelkiej maści Heretykom wnosząc światło Imperatora w to gniazdo żmij.

Rozszerzenie zasad daje sporo nowych opcji do tworzenia postaci w tym nowe pochodzenia.
Dla mnie osobiście najciekawsza wydaje się możliwość zagrania jak członkini zakonu Adepta Sororitas.
Adepta Sororitas znane jako Siostry Bitwy (ang. Sisters of Battle), to armia zakonna, blisko współpracująca z Łowcami Czarownic – Ordo Hereticus. Same nazywają siebie „Córami Imperatora”. Stanowią wielkie żeńskie zakony w całości poświęcone Imperatorowi i niezłomnie wykonujące Jego wolę. Od dziecka wychowywane i kształcone w Schola Progenium, Siostry Bitwy są wojowniczkami zdyscyplinowanymi i fanatycznie oddanymi Imperatorowi. Od najmłodszych lat szkolone w posługiwaniu się wszystkimi rodzajami broni i w niezachwianej wierze w Boga-Imperatora ludzkości.
Ich głęboka wiara sprawia że nie ulegną korupcji.
Więc jak tu nie cieszyć się z opcji rozgrywki jako opancerzona, fanatyczna zakonnica z potężnym miotaczem ognia w rękach, spopielającym kogokolwiek kto wg nas wykazuje oznaki herezji? Uśmiech

Kolejne nowości to role jakie Akolici mogą pełnić: Fanatyk i Pokutnik, z których ta druga opcja wydaje mi się ciekawsza, ale to moje subiektywne odczucie.
Ilość informacji zawartych w podręczniku głównym i omawianym tu rozszerzeniu na pewno każdemu graczowi pozwoli nakreślić w głowie szczegółową wizję swojej postaci a mnogość dostępnych opcji pozwoli ją urzeczywistnić.

No dobra, mamy swoją postać ale co ze sprzętem?
Wróg Wewnętrzny i w tej kwestii znacząco wzbogaca asortyment wszelakiej broni.
Warto zaznaczyć że nowe uzbrojenie zdaje się być odpowiednio zbalansowane w porównaniu do tego jakie jest dostępne w Głównym Podręczniku Zasad. Nie ma między nimi gigantycznego przeskoku w ich jakości, czego obawiałem się przy rozpoczęciu lektury.
Poza wszelaką maścią broni i pancerzy są także nowe pojazdy.
Cóż lepszego jest od bitewnej zakonnicy spopielającej wrogów?  Bitewna zakonnica zasiadająca za sterami pojazdu opancerzonego Sororitas Rhino, miażdżącego kości heretyków swoimi gąsienicami Szatański uśmiech

Wszystko to a nawet i więcej, otrzymujemy jak zwykle w pierwszorzędnej jakości albumie.
Twarda oprawa i porządny papier uprzyjemniają lekturę, tak samo jak klimatyczne grafiki zawarte na 144 stronach.
Rozszerzenie to nie tylko jest praktyczne w kwestii rozbudowania możliwości rozgrywki ale i świetnie prezentuje się na półce tuż obok podręcznika z zasadami głównymi.

Wróg Wewnętrzny to solidne rozszerzenie, które w rękach kreatywnego Mistrza Gry pozwoli mu otworzyć wrota do nowych pokładów wyobraźni a tym samym rozpisać iście epickie sesje. Natomiast jego graczom da więcej możliwości do wykreowania swoich bohaterów.
Polecam!

 

Dane:

  • Tytuł: Dark Heresy: Wróg Wewnętrzny (Dark Heresy: Enemies Within)
  • Linia wydawnicza: Warhammer 40.000, Dark Heresy Second Edition
  • Autorzy: Max Brooke, Kendall Butner, Tim Cox, Robert Dempsey, Matt Eustace, Jordan Goldfarb, Lee Gunby, Andy Hoare, Mark Latham, Joe Sleboda
  • Tłumaczenie: Dominika Chodkowska, Jacek Czuba, Krzysztof Kowalczyk
  • Okładka: twarda
  • Ilustracja na okładce: Mathias Kollros
  • Ilustracje: Jacob Ateienza, John Blanche, Alex Boca, Matt Bradbury, JB Casacop, Jon Cave, Victor P. Corbella, Anna Christenson, Mauro Dal Bo, Dave Gallagher, Ilich Henriquez, Imaginary FS Pte Ltd, Taylor Ingvarsson, Clint Langley, Igor Kieryluk, Mathias Kollros, Kekai Kotaki, Slawomir Maniak, Ameen Naksewee, Alexander Ovchinnikov, Michael Rookard, Christian Schwager, Stephen Somers, Raymond Swanland, Wibben, Ben Zweifel, Games Workshop Design Studio
  • Wydawca oryginału: re
  • Data wydania oryginału: 11 kwietnia 2015
  • Miejsce wydania oryginału: USA
  • Wydawca polski: Copernicus Corporation
  • Data wydania polskiego: 20 maja 2018
  • Miejsce wydania polskiego: Warszawa
  • Liczba stron: 144
  • Oprawa: twarda
  • Format: A4
  • ISBN-13: 978-1-63344-058-6
  • Numer katalogowy: DH23
  • Cena: 95zł

Dragonlance: Zaginione Kroniki [Recenzja]

Leman Russ – Wielki Wilk [Recenzja]