in , ,

Porcelana – 3 – Wieża z kości słoniowej [Recenzja]

Porcelana to słodko gorzka baśń z elementami steampunka. Tak mógłbym określić tą niezwykłą serię od Non Stop Comics, która zachwyciła mnie już przy pierwszym tomie.
Właśnie na polski rynek trafił finałowy, trzeci tom, wieńczący przygody Dziewczynki, którą teraz zwą Matką.

Cała seria to opowieść o życiu jednej kobiety. Od ulicznego złodzieja, który miał tylko upartych przyjaciół, do kobiety, która odziedziczyła – dzięki wytrwałej uwadze i nauce – twórczy geniusz rzemieślnika. Następnie,  została zainspirowana do budowania własnego dziedzictwa, pod presją niższych instynktów społecznych i żądań terytorialnych, tych którzy chcieliby poskromić jej rzemieślniczy talent.

Wieża z kości słoniowej rozpoczyna się dekadę po wydarzeniach z Kostnej bieli (recenzja tutaj). Pani jest teraz Matką, nie tylko dla swojej własnej córki Tori i adoptowanej córki Ari, ale także dla całego społeczeństwa z porcelany. Po dekadzie izolacji w tytułowej wieży ze swoimi dziełami, wydaje się, że czas Matki się skończył, gdy dowiaduje się, że reszta miasta zamierza zaatakować ją w odwecie za jej przeszłe działania. Teraz Matka musi przygotować się na obronę wszystkich swoich „dzieci” przed siłami zewnętrznymi, które chcą zniszczyć jej świat, a także chronić go przed tymi wewnątrz murów wieży, które mogą być przyczyną jej zguby.

Scenarzysta, Benjamin Read, stworzył głęboko wciągającą historię, będącą niezwykle osobistą, gdy śledzimy walkę Matki o ochronę jej dzieci (zarówno prawdziwych, jak i porcelanowych) przed epickim tłem politycznych intryg i, ostatecznie, wojny. Te zmagania rzucają znacznie mniej sympatyczne światło na bohaterkę, gdy Matka przechodzi przez poważne wstrząsy, które ukazują jej ewolucję ze spokojnej, opanowanej przywódczyni w znacznie mroczniejszą i niebezpieczną postać w wyniku zarówno okoliczności, jak i jej działań.

Postacie drugoplanowe, dotychczas ukryte w tle podczas fabuły wspomnianego wcześniej drugiego tomu serii , występują, by odegrać ważne role. Read z powodzeniem przeplata ich historie. Niezależnie od tego, czy jest to Zygfryd i Prosper (polityczni sojusznicy Matki, których wierność powoli słabnie wraz z postępem fabuły), czy córka Tori (której pozorny bunt nastolatków na początku przekształca się w coś bardziej niebezpiecznego), te postacie drugoplanowe nadają historii dodatkową głębię i znaczenie, dopełniając w coś znacznie więcej niż tylko opowieść o jednej kobiecie.

Porcelana zawsze była historią o rodzinie. Już od pierwszego tomu, kiedy pierwotny producent porcelany adoptował Dziecko, które zaakceptowało go jako Wuja.
Teraz ona sama założyła rodzinę a obie jej dziewczynki stały się nastolatkami, chętnymi do nauki, ale niespokojnymi i testującymi granice, gdzie największą granicą jest ta nieprzenikniona ściana wieży, poza którą nie są bezpieczne.

Jednak kluczowymi postaciami drugoplanowymi jest sama Porcelana. Nie mamy tu już do czynienia z prostymi automatami. Każdy członek tego niesamowitego społeczeństwa ma niepowtarzalny wygląd i równie fascynującą osobowość a my, jako czytelnicy poznajemy ich oraz kulturę panującą wewnątrz murów wieży.

Dosyć o fabule!
Przejdźmy do wyrafinowanej warstwy graficznej omawianego albumu, za którą odpowiedzialny jest utalentowany zespół artystów. Ilustrator Chris Wildgoose po raz kolejny zapewnia ostre, czyste kreski, które nadają historii bardzo elegancki i królewski wygląd. Adekwatny do tytułu serii.
Ale sam Wildgoose nie jest tym, który sprawia, że ​​ukazane nam ilustracje są wspaniałe.  Niezwykle godna uwagi jest doskonała kolorystyka André Maya. Przy każdym rozdziale i zmianie pór roku traktuje wzrok czytelnika zupełnie nową paletą odcieni kolorów. Jego praca tak bardzo wzbogaca doświadczenie lektury.

Co do materiałów dodatkowych, to tradycji stało się zadość.
Nie mogło zabraknąć wielu stron szczegółowych, opatrzonych adnotacjami prac przygotowawczych, pokazujących, jak wiele pracy włożono w ewoluującą strukturę ciała każdej Porcelany, zbroję z czerwonego szkła, szaty lub mundury, stawy kończyn itp.
Każdy z poprzednich tomów był obficie uposażony w grafiki koncepcyjne i nie inaczej jest i tym razem.

Porcelana – 3 – Wieża z kości słoniowej jest wciągającym i poruszającym zwieńczeniem fascynującej historii. Będąc zanurzonym w tym porcelanowym świecie i dochodząc do kresu stron albumu, odczuwa się jakby pożegnanie ze starą znajomą.
Każdy, kto twierdzi, że kocha komiksy, musi znaleźć czas na przeczytanie Porcelany.

Dane:

  • Scenarzysta: Benjamin Read
  • Ilustrator: Chris Wildgoose
  • Wydawnictwo: Non Stop Comics
  • Format: 215×280 mm
  • Liczba stron: 104
  • Oprawa: twarda
  • Druk: kolor
  • ISBN-13: 9788382300338
  • Data wydania: 21 maj 2021
  • Cena okładkowa: 57,00 zł

Weź się w garść [Recenzja]

Więzień gwiazd [Recenzja]